Yorgunum kaptan sevdam tonlarca balyaların altında kalmış
Umudum ölüm döşeğinde sanki
Yorgunum kaptan
Bir hikayenin kötü biten sonu gibi
İhtiyarlamış ağrılardan yorgun elim ayağım
Dilim lâl gözlerim kör kulaklarım sağır odalarda sanki
Şeytan bakışlar arasında sıkışmış ruhum
Oyun içinde oyun oynuyor yorgunluğuma zaman
Gururunu kaybetmiş asil bir kadın kadar yorgunum
Çok yorgunum kaptan
Seyir defterimde ki kelimelerimi
Anlatamamak ve anlaşılamamaktan yorgun yüreğim
Her yanı öksüz yetim
Bir çocuk kadar yorgunum
Bir balıkçı barınağında sızmış
Balıkçı kadar yorgun ruhum
Üzerimde hakkı olmayan
Onlarca kelimeler arasında
Yol alıyor yorgun yüreğim
Can çekişiyor susarak özlemeler ıhlamur kokusu gelmiyor yorgunluktan
Alaca karanlığa teslim olan ben
Gülüşündeki melekleri de alarak
Gidiyorum bu yorgun diyardan
Yavaş yavaş.
Satı Erdoğan