Baba ben geldim bir şafak vakti
Suskun gözlerimle
Hani şafak vakti çıkardın evin kapısından suskun bir yürekle
Bende senin gibi susarak geldim yüreğine.
Baba ben geldim o sevgini sakladığın günlerde kaldı aklım
Hiç yüzüme bakmadığın evlat sevgisinin ayıp olduğu sevip sevmemek arasında gidip geldiğin ömürden geldim ömrüne
Ben geldim Baba sevgisizlikten kurumuş dilim damağımla
Sana özlemimi haykırmaya geldim
Senin varlığının içinde yokluğuna isyanda yüreğim
Çoğu zaman aç olan sensizliğimi sessizlikte yok ediyor gözlerim
Senin özleminle
Kuytu bir köşede hep ağlayan bir kız çocuğu bıraktın Baba
Varlığının içinde yokluğun çok zor Baba